-. ULTRAMAN .-

23 junio, 2008

No se por donde empezar!!!

Que domingo por Dios!!! Increíble. Primero el Ironman de Niza. Enorme Marcel Zamora logrando la tercera victoria. Ha sido muy emocionante. Tan o más emocionante ha sido seguir a Sak y Leo, dos amigos que han sido finishers por primera vez con 12h21' y 12h30', muchas felicidades amigos!!!!
Por la tarde/noche los cuartos contra Italia. Que nervios y que ilusión pasar por fin de cuartos, VAMOS!!!
Pero claro, entre tantas emociones también hay que entrenar y este ha sido un buen fin de semana y me ha demostrado que estoy como una MULA. No estoy muy rápido pero amigos, no me canso!!! :-)

Entrenos del sábado:

- 2h05 minutos de running con 250 metros de desnivel postivo acumulado.
- 17 km de fixed gear bike

Entrenos del domingo:
Para solidarizarme con mis amigos en Niza, he hecho un pequeño triatlón totalmente improvisado...

- 1.800 metros swim
- 2h40 minutos de mountain bike muy rodador, haciendo 63km y 250 metros de desnivel acumulado.
- 2h20 minutos de running por montaña, sumando 720 metros de desnivel positivo acumulado
- 25 minutos de recuperacion activa con el COMPEX

Así pues la semana ha quedado...

SWIM.- 4.600 metros
BIKE.- 8h50 minutos
RUN.- 9h53 minutos (120km)
FUERZA.- 1h35 minutos
FIXED GEAR BIKE.- 139km
COMPEX.- 1h15 minutos

4 comentarios:

Carlos dijo...

Hacia muchoooooooooooo que no lloraba por fútbol y hoy nuevamente me he emocionado.

Oscar 1977 dijo...

Yo diria que nos hemos cruzado hoy en la carretera de les aigües tres veces, es posible? yo estoy convenzido que eras tu y ha faltado poco en hacerte parar pues te admiro. No soy ciclista pero tu tecnica denotaba muchos kms., mucha mecànica... Hemos ido a entrenar mi mujer y yo para recordar viejos parajes. Un saludo!!!!

Josef Ajram Tares dijo...

pues muy mal por no saludar!

Dídac Cortina dijo...

jo també ploro però de llàstima, ja diuen allò que de quant més amunt més forta serà la caiguda. Ja plorareu amb russia. Per a tot amant de l'esport la vergonya del futbol només pot fer-te que plorar, però no pas d'emociò sino de vergonya. Ni entrenament, ni sacrifici, ni espectacle. Només es salven les categories inferiors. A la merda el fútbol. Això no és esport es estafa.